У лесе з дедам мы гулялі.
Ў кошыкі грыбы збіралі.
Вось пад ёлкай незнарок
Паказаўся кругляшок.

Кажа дзед:"Расце грыбок."
Я кажу:"Расце дамок.
Вырасце вялікі дом
З перламутравым акном.

Я прыдумаў,што дыван
Пад нагамі-акіян.
А падушка,-гэта востраў.
Да яго даплыць не проста.

Стул-мой лайнер на якім
Мы з катом плывём маім.
Я,вядома, капітан,
Што штурмуе акіян.

Гучыць дзіцячы шчыры смех,
Свабода рухаў, бестурботнасць,
Яскрава вочы нібы снег
Душою свецяцца на сонцы.

І немагчыма да такой
Іх радасці не далучыцца,
Калі сапраўдны супакой

Па пустым запарушаным полі
Ды па небе, што свеціцца святам,
З Калядой ў акружэнні анёлаў
Мчыцца радасць у кожную хату.

І нікога яна не абмІне:
Дасць галоднаму свежую скібку,

Мы ў вёсцы гасцявалі,
Рана прачыналіся.
Калі нас на працу звалі-
Памагчы стараліся.

Мы не проста гасцявалі,
Кветкі добра палівалі.
Мы палолі агарод,
Клалі ягадкі Ў рот.

Дзве салодкія сунічкі-

Плаваюць за тоўстым шклом
Рыбкі каляровыя.
Рыбка з сіненькім хвастом
І яшчэ тры новыя:

З жоўтай спінкай і рудая
Шпаркая і вострая.
А яшчэ ёсць залатая
Самая дзівосная.

Яе вочкі мільгацяць

Няма настрою у Акіма
Куды падзеўся , дзе прапаў?
Яго згубіў ты можа сёння ,
Калі на вуліцы гуляў?

Сядзіць засумлены Акім
Павесіўшы свой нос.
Чытае мама кніжку з ім
Крыху паспі сынок.

"Новагодні дзіцячы"
Весялімся мы сягоння
Вакол елкі навагодняй
Праз мяцель і снег глыбокі
У госьці к нам прыйшла здалеку
Цацкі,зорачкі,сняжынкі
Упрыгожваюць галінкі

Вы не чулі?Вы не чулі?
Восень ласкавай матуляй
Заспявала:"Люлі-люлі"

У садок нас павяла.
Гамачок з галін спляла.
Каляровы дыванок
Пасцяліла каля ног.

А вятрыска,яе брат,
Пагайдаць нас будзе рад.

Задумала Восень сабе абнову пашыць... I перш за ўсё выбрала залацістыя і чырванаватыя колеры: яны ёй больш да твару.

Назбіраю лісцяў я
У двары,
Што зляцелі з клёніка
Без пары.
Пакладу ў кніжку іх
Між лістоў.
Хай ляжаць, аціхлыя,
Каля слоў.
Хай гавораць-шэпчуцца
Аб вясне.
Хай складаюць песеньку
Для мяне

Разьлятаюцца дзеці,
Свае гнёзды ўюць,
Свае мэты, надзеі,
Жыцьця долю сваю,

Разьлятаюцца дзеці,
Праз жальбу і тугу,
На тваё ўлоньне, сьвеце,
Іх люляць аддаю,

Разьлятаюцца дзеці
Каб драбніць і яднаць

У дзяўчынкі Алесі лёс быў нечым падобны да Папялушкінага. Такая ж злая мачаха і яе нядобрая дачка ўсё стараліся дапячы сіротцы.

Талерам срэбным Месяц гарыць,
Зьзяе ўсёй моцай поўні,
Пакінуўшы човен латаны, стары,
Сабраўшы аблокаў бавоўну,

Юпітэр стракаты туліцца блізка,
Зь ім дзетак найбольшых чацьвера;

Расла дзяучынкаю маленькай
Cвяцілі вочкі сінявой.
Збірала матулечка на працу
Дачушку ранняю парой.

А спаць хацелась спазаранку,
Алле ж як сонейка яна ,
Як птушка з маці шчабятала

"Віншаванне Абаронцу Айчыны"
Сення дзень для таты важны
Дзень для смелых і адважных
У яго сягодня свята
Я віншую цябе тата!
Калі вырасту то стану

Ходзіць коцік па двары.
Сонца свеціць угары.
Лапкі мяккія: туп-туп,
У дом пусціце: тук-тук-тук.

Хлопчык у доме тым жыве.
У госці ён мяне заве.
Будзем разам мы гуляць,
Бегаць весела, скакаць.

- Ты скажы мне калі ласка,
Гэта хто - сяброўка Казка?
А што есць яна і п'е?
І, наогул, дзе жыве?

Змей Гарынавіч- дракон?
І лятаць умее ён?
Галавы ў яго аж тры?
А ці ёсць ў яго сябры7

Дома ў адной сялянскай сям’і жыў Дамавік. Вызначаўся ён тым, што быў вельмі дамавітым.

Ідзе Ліса па лесе, а насустрач ёй Воўк. Павіталіся, і Ліса гаворыць:
– Вось хутка Каляды, як адзначаць будзем?
– Я звычайна выццём адзначаю, – адказвае Воўк.

Непадалёку ад дома, што стаяў на водшыбе, узвышаўся калодзезьны журавель. Ён выцягваў шыю, углядаўся ўдалячынь, дзе на поплаве былі бачны жураўлі. Яму было даспадобы наглядаць за іх танцамі.

Летам доўга стаяла сухое гарачае надвор’е. А дома ў куце, быццам быў за штосьці пакараны, стаяў парасон. Быў ён падобны на завяўшую кветку і яму было вельмі сумна. “Дзе ж мой сябар дожджык?

Прывезлі сёння ў госці да мяне
Майго нашчадка - праўнука-гарэзу.
Частуемся з ім салам на ражне
Пад дыспут па касмічнаму прагрэсу.
Хоць сельскі быт яму не ўпершыню,
Усеўшыся на дзедава калена,

Сонейка спякотнае –
Я тады самотная.
Сонейка шчаслівае –
Я стала гаварлівая.
Сонейка ярчыстае –
Я заўсёды чыстая.
Сонейка лагоднае –
Я цяпер свабодная.
Сонейка прыроднае –
Я ўсім задаволена.