Што Радзімай клічам мы?
Нашы вуліцы, дамы,
шапаценне ліпаў улетку,
стогн завей сярод зімы.

Нашы нівы, сенажаці
як Радзімай не назваці?
Як аб родненькай старонцы
песні ў святы не спяваці?

Па снезе, па снезе снягірык скок-скок.
Скаваў рэчку ўзімку трывалы лядок.
Зусім не чуваць нічога наўкола...
Але тут на рэчку прыбег наш Мікола,
і Янка, і Танька з Алеськай, і Санька,