Забалела ў Тані вушка
Ды не спіцца ёй ніяк.
-Ты не плач, мая дачушка,-
Маці кажа,- а прыляг.
Твая мяккая падушка
Сон прыемны прынясе,
Будзе там цябе жар-птушка
Катаць усюды ў калясе.
Прыляцела злая мушка
І сядзіць, не адагнаць.
Таня кажа, што хлапушка
Зможа мушыну прагнаць.
Таня ўдарыла, бы пушка –
Мухі стала не відаць.
Таня кажа, што лягушка
З’ела муху ту, відаць.
Пасмяяліся ўсе з мушкі,-
Ад вяселля боль прайшоў.
Болей не балелі вушкі,
Бо да Тані сон прыйшоў.