Ці ты зблізку, ці здалёк
Прыкаціўся, ручаёк?
Дзе ты быў і дзе ты жыў,
З кім гуляў і з кім дружыў?

Адказаў нам ручаёк:
— Я ні зблізку, ні здалёк —
Я з высокай хмаркі,
Што ляцела шпарка
Над палямі, над лясамі
I спынілася над вамі.

Вецер хмарку абярнуў —
Цёплы дожджык сыпануў!

За струменьчыкам струменьчык —
Дзе травінка, дзе каменьчык —
У абгонкі скок ды скок —

Бегаў зайчык па сумётах,
Пагубляў панчошкі.
Акалелі, азалелі
Зайчыкавы ножкі.

Босыя сляды на рэчцы
Як пабачыў Вася,
Клікаў зайчыка пагрэцца
Ды не дагукаўся.

Дзе лядок,
дзе сняжок,
Зайчык — коўзь,
зайчык — скок, —
У лясок дарожка:

Трэба воўну шукаць,
Ніткі прасці і сукаць,
Трэба

Вы не бачылі, сябры, —
Зоркі выпалі ў бары!

Дзе ні глянеш,
Ўсё гарыць чырвоным ззяннем.
Пад лістамі ля пянькоў —
Сотні зоркіх аганькоў.

Свецяцца жарынкі —
Цёплыя смяшынкі,
Сонечныя дочкі —
Зваблівыя вочкі.

У бары, у бары
Дол увесь іскрыцца,
У бары, у бары
Выспелі суніцы!