Ходзіць курыца
Ля хаты,
А за ёю —
Кураняты.

Ох
I галасістыя
Камячкі
Пушыстыя!

Дзюбка —
Нібы семечка,
Рот —
Такі маленечкі,

Ды як дзеляць
Чарвяка,
Хоць ты вушы
Затыкай.

А вазьмі ты
Іх крані,
З агарода
Прагані,

Гэткі вэрхал
Падымаюць,
Што ўсе куры
Прылятаюць...

Але раптам
Пацямнела,
Дзесьці побач
Загрымела,

Шумна вецер
Закіпеў
У лістоце
Пышных дрэў,

Сёння ў Міхалкі
Настрой ваяўнічы:
Сёння Міхалка
Як ёсць паляўнічы!

Стрэльбу з карчажкі
Закінуў за плечы,
Якую зрабіў
Яшчэ ўчора на печы.

А каля ганка
Цэлую жменю
Насыпаў патронаў сабе
У кішэню.

Ну, а патроны —
Усе баявыя:
Каменьчыкі,
Костачкі з вішань сырыя...

Куды ж ён спяшае,
Падмазаўшы пяткі?
А побач — бярэзнічак,
Там — курапаткі...

Як птушак убачыў,

На нябачным
Дождж
Кані
Прыскакаў з далечыні,

Пераскочыў
Цераз плот
I пабег
У агарод.

Паляцеў далей
У сад,
Напалохаў
Куранят,

Завярнуў
На сенажаць
Штосьці сену
Пашаптаць

I схаваўся
За гарой
Пад вясёлкавай
Дугой.