Пэўна з Афрыкі ўцёк
Леў на дзедаў дыванок.
А лебедзі-гусі нашы
З Беларусі.

А кветкі-вяргіні
Ад бабкі Аўгінні.

Па сакрэту вам скажу:
Я на іх на сон гляджу.

Каб сасніць дзівосны край,
Які дзед заве: «Мой рай».

Сеў за кола ганчар,
З гліны выкруціў шар,
Горла. Вушка прырабіў
Усё ў печы абпаліў.
I глядзіце: ўжо гатовы
Залаты збаночак новы.