Жыла-была Марынка,
Капрызная дзяўчынка.
Яна аднойчы маме
Гаворыць са слязамі:
- Прыгожыя, цудоўныя
Імёны маюць дзеці.
Марынка ж – непрыгожае
Імя на цэлым свеце.

Задумалася мама
На нейкую хвілінку,